Schrijf je in voor onze dagelijkse nieuwsbrief om al het laatste nieuws direct per e-mail te ontvangen!

Inschrijven Ik ben al ingeschreven

U maakt gebruik van software die onze advertenties blokkeert (adblocker).

Omdat wij het nieuws gratis aanbieden zijn wij afhankelijk van banner-inkomsten. Schakel dus uw adblocker uit en herlaad de pagina om deze site te blijven gebruiken.
Bedankt!

Klik hier voor een uitleg over het uitzetten van uw adblocker.

Meld je nu aan voor onze dagelijkse nieuwsbrief en blijf up-to-date met al het laatste nieuws!

Abonneren Ik ben al ingeschreven

Groene delen van de tomaat werkelijk giftig?

Het is een bekende wijsheid van oma: de groene delen van de tomaat zijn giftig en moeten weggesneden worden. Maar wat is hier eigenlijk van waar?
 
In onrijpe toestand, als een tomaat nog helemaal groen is, bevat de tomaat inderdaad het giftige alkaloïde solanine. Dit hittebestendige natuurlijke gif zit in alle nachtschadegewassen, en daarmee ook in aardappelen. Slechts 25 milligram solanine maakt zich al onaangenaam merkbaar: je krijgt er hoofdpijn en buikpijn van, en krijgt last van je darmen. Soms vertroebelt solanine ook de heldere blik waardoor men na het eten last krijgt van gezichtsstoornissen. Meer dan 400 milligram kan het lichaam niet aan en zou de dood tot gevolg hebben. Maar zo gevaarlijk zijn groene tomaten niet: bij onrijpe tomaten werd een solaninegehalte van maximaal 32 milligram per 100 gram vruchtvlees gemeten. Om vergiftigd te worden, zou men daarom kilo's groene tomaten moeten consumeren.
 
Aangezien men normaalgesproken salades maakt met rode tomaten, hoeft men zich geen zorgen te maken om solanine. Want in de zon rijpt de tomaat en kleurt hij rood. Daarbij verdwijnt het giftige groen bijna helemaal. Soms vindt men bij de steelaanzet nog weleens groene plekken, en deze bevatten daadwerkelijk nog solanine. Wie het zekere voor het onzeker wil nemen kan deze wegsnijden - daardoor smaken de tomaten ook beter. Maar wie dit vergeet zal zich niet meteen onwel gaan voelen, want daarvoor zou men enorme hoeveelheden moeten eten.
 
 
Publicatiedatum: