Voedselzekerheid voor 2020?

Nigeria lijkt qua natuurlijke hulpbronnen erg welgesteld te zijn. Het heeft onder andere 68 miljoen hectare landbouwgrond, 12 miljoen hectare aan waterbronnen, 960 kilometer kust en een ecologische diversiteit, die het mogelijk maakt een grote variatie in gewassen, vee, bosbouw en visserij te hebben. Toch blijft de voedselproductie achterlopen op de bevolkingsgroei. Het land importeert nog steeds agrarische grondstoffen.

Toch is landbouw van wezenlijk belang voor de langetermijnontwikkeling van de Nigeriaanse economie. Het voorziet 40 procent van het GDP (Gross Domestic Product) en 60 procent van de werkgelegenheid in het land.
Maar Nigeria’s landbouwgrond wordt maar voor 46 procent (32 miljoen hectaren) gebruikt. Ongeveer 90 procent van de boerenbedrijven hebben minder dan 2 hectare. In het zuiden is dit zelfs maar een halve hectare. Het gebruik van compost wordt geschat op 7 kilogram per hectare. En minder dan 10 procent van het irrigeerbare land wordt ook daadwerkelijk geïrrigeerd.

Ook qua kapitaal valt het de Nigeriaanse teler niet mee. Het krediet per teler is in totaal 1,4 procent van het totale bedrag, dat geleend wordt. Dat is in Kenia al 6 procent en in Brazilie 18 procent. Er wordt geschat dat er per 15.000 gezinsbedrijven gemiddeld één extra werknemer is, vergeleken met één op de 500-1.000, wat de Food and Agriculture Organisation( FAO) adviseert. Er zijn ook ongeveer 30.000 tractors voor 14 miljoen gezinsbedrijven in Nigeria.

Nigeria verliest tussen de 15 en 40 procent van zijn oogst door onder andere slechte wegen en door slechte verwerkingsvoorzieningen. Het verwerkingsproces is erg belangrijk voor de latere kwaliteit van het eten, of het nu gaat om verse of verwerkte producten. Wat vee betreft, is de lokale productie onvoldoende; er wordt namelijk ongeveer 30 procent geïmporteerd van buurlanden. De dagelijkse proteïne inname is gemiddeld 10 gram,de FAO raadt 36 gram aan.

Onder de bevolking van Nigeria is een toenemende bezorgdheid over de stijgende voedselprijzen, iets wat bijna elk huishouden nu begint te voelen. Er wordt door verschillende mensen gekeken naar de oorzaken van de falende landbouw. Een terugkerende vraag is echter: “Wanneer zou Nigeria zelfvoorzienend en veilig zijn op voedselgebied?”
Een lage landbouwopbrengst resulteert volgens Dr. Gabriel Akinboye Oluwatosin in lagere inkomsten en slechte voeding.

Doordat de nadruk lag op het landbouwproces is er te weinig in het verwerkingsproces geïnvesteerd en juist daar worden nu de verliezen geleden. Je kan nog zo veel produceren, als je de oogst niet kunt verwerken en opslaan, dan heb je er weinig aan. Nigeria verliest per jaar gemakkelijk een derde van haar oogst door het investeringstekort. “Dat verloren eten zou 48 miljoen mensen te eten kunnen geven.” zegt FAO assistent directeur-generaal, Maria Helena Semedo. Dit seizoen ging 50 procent van de mango-oogst, 20 tot 30 procent van de tomaten en 30 procent van het graan, verloren.

De FAO en de Wereld Bank zijn in overleg over of het rendabel is te investeren in het verwerkingsproces van Nigeria en andere Zuid-Afrikaanse landen. Het staat echter als een paal boven water, dat de winst te behalen valt in het ontwikkelen van het verwerkingsproces. 5 miljoen Nigerianen zouden hierin direct of indirect werk kunnen vinden.