"Hoe vruchtbaar en natuurrijk kunnen wij de aarde achter laten voor 9 miljard mensen?"
Onlangs las ik een analyse van diverse onderzoeksrapporten in een artikel onder de titel 'Europa pleit voor landbouw op kleine schaal' (klik hier). Dat is tenminste een realistischer en duurzamer verhaal dan dat van topman Aalt Dijkhuizen van Wageningen University and Research Centre (WUR) in dagblad Trouw van 3 september jongstleden.
De nog intensievere landbouw die hij propageert onder dreiging van honger als de wereldbevolking met 2,3 miljard toeneemt, is een grote valkuil. Zo komen in het Midden-Oosten tegenwoordig bedrijven met mega kippenschuren van de grond waar miljoenen 'plof'-kippen met antibiotica op de been worden gehouden. Het kan inderdaad nog intensiever. Wat een dierenleed en wat een gevaar ook voor de menselijke gezondheid!
Dijkhuizen gaat ook voorbij aan het feit, dat een sterke bevolkingstoename ook meer handen betekent voor de landbouw. Als wij de landbouw kleinschaliger maken en een aantrekkelijke way-of-live, dan wordt misschien ook aan de sterke vervreemding van de voedselproductie eindelijk eens een halt toegeroepen en aan de kaalslag van de biodiversiteit, het schaarser wordende schoon zoet water, de uitputting van fosfaat en andere grondstoffen. Ook gaat Dijkhuizen voorbij aan de enorme erosie van vruchtbare landbouwgrond door de moderne landbouw.
Laten we de aarde vooral weer echt vruchtbaar maken en de biodiversiteit in alle toonaarden sparen. Dan redden die 9 miljard mensen zich straks wel. Wij hoeven echt niet voor hen te denken.
En hopelijk heeft Nederland dan op een waardige manier geschiedenis geschreven. Daarmee hebben we goede ervaring! Nederland stond heel lang zeer goed aangeschreven. In Afrika werden wij wel (waarderend) 'les Juifs de l'Europe' genoemd, oftewel 'De Joden van Europa', met hun inventiviteit, hun drooggelegde polders en hun handel en kritische geest. Dat laatste moeten we nu misschien wat meer op onszelf toepassen!