Tholen – Je kunt geen appels met peren vergelijken, maar dit lijkt wel het geval als je kijkt naar de Papple. Het fruit ziet er precies uit als een appel, maar smaakt als een peer. Hard- en zachtfruitteler Albert van Os uit Waardenburg vertelt hoe hij, naast zijn 1,3 hectare aardbeien, begon aan de teelt van de Papple. “Ik was 5 à 6 jaar geleden op zoek naar een nieuwe uitdaging. Ik had de traditionele teelt wel gezien en zocht een alternatief voor het huidige perenareaal. Toen kwam ik uit op de Papple en ben ik me, naast mijn aardbeien, daarop gaan richten.”
“De eerste bomen staan vanaf 2014. In de eerste proef heb ik 145 bomen. Dit jaar ben ik uitgebreid met 250 bomen en volgend jaar heb ik er hopelijk 700. Het is niet veel in vergelijking met de traditionele perenteelt, maar ik hoef ook geen bulk te produceren. Ik richt me op een nichemarkt en heb geen grote volumes nodig.”
Aziatische consument
Albert teelt voor een kleine compacte nichemarkt, namelijk de Aziatische consument in Nederland. De smaak van de Papple sluit namelijk aan bij de verwachting van de Aziatische consument, die de neutrale smaak gewend is. Hij legt uit: “Als je het product voor de Nederlandse consument neerzet, heeft deze gelijk de verwachting dat het zal smaken naar een appel. Als ze dan een peer proeven, kan dit tegenvallen. Alsof je 7up besteld en je krijgt Spa rood. Daarom richt ik me op de Aziatische consument.” Over het algemeen zijn de reacties op de Papple wisselend. “De een vindt het geweldig, de ander wordt er niet warm van. Dat het lokale teelt is, wordt wel gewaardeerd.”
Uitdagende teelt
De fruitteler is er dit jaar op gericht om de Papple de juiste vorm te geven. Dit gaat alleen niet zonder slag of sloot. “Het klimaat en de teelt zijn hierbij de grootste uitdagingen; het vraagt veel moeite om de boom in gezondheid te houden en ook het bemestingsgedeelte is nog lastig. Daarnaast kan de boom slecht tegen nachtvorst. De teelt van de Papple is dus erg uitdagend. Wat je in de traditionele teelt doet, moet ik proberen te vertalen naar deze boom. In dat proces moet ik observeren, kijken, meten en waar nodig aanpassingen doen. Dat het meer uitdaging biedt dan de traditionele teelt, vind ik juist leuk. Al doende leert men, zo ook bij de teelt van de Papple.”
Grotere volumes
Albert hoopt volgend jaar voor de eerste keer grotere volumes te verkopen. Dat het dan pas kan, ligt volgens hem vooral aan het droge en oudere hout van de bomen. Hij legt uit: “De smaak en de kleur komen na vijf jaar beter tot uiting en daarom wachtte ik afgelopen jaren ook met de échte volumes. Dit jaar heb ik wel een voorselectie gedaan en de lekkerste eruit gehaald, die zijn nu ook al weg. Een klein volume zit nog in de cel. De Aziatische consument koopt de Papple nu rechtstreeks. Volgend jaar, als het eerste grotere volume beschikbaar is, gaan we ons specifiek richten op het Chinese nieuwjaar dat 25 januari 2020 begint.”
De Papple loopt mee in de traditionele perensoorten. “Ik pluk hem een week voor de Conference en de staart van de oogst loopt door tot het einde van de Conference. We moeten drie of vier keer doorplukken om de juiste vruchten eruit te halen. Volgend jaar moet de oogst dus voor de eerste keer helemaal volgens plan verlopen”, besluit Albert hoopvol.
Voor meer informatie:
Albert van Os
A.v.O Aardbeien
[email protected]