Hoewel de noodsituatie op gezondheidsgebied in Spanje het belang van de primaire activiteit voor de bevoorrading van de bevolking heeft onderstreept, mag niet worden vergeten dat de tuinbouwsector slechts enkele dagen voor de afkondiging van deze alarmerende toestand de straat op is gegaan met massale demonstraties en protesten waarin een oplossing werd geëist voor de prijs- en rentabiliteitscrisis waar de sector onder gebukt ging.
Maar het feit dat de Spaanse AGF-sector nu op volle toeren draait, betekent niet dat de problemen zijn afgenomen of minder ernstig zijn. Integendeel, de problemen zijn nog steeds aanwezig en zijn zelfs verergerd. Sterker nog, de productiestromen worden in stand gehouden, maar de verlaging van de kosten of van de prijzen die bij het proces passen, blijft achterwege.
In het geval van de tuinbouw is er geen tekort aan AGF-producten bij de distributeurs en het lijkt erop dat er geen sprake is van een daling van de vraag, maar daar blijft het bij, namelijk een gevoel. Objectief gezien is er een stijging van de kosten en een aanzienlijke daling van de vraag die bepalend kan zijn voor een verdere verdieping van de crisis waarin zij verkeren.
Men kan vaststellen dat een van de fundamentele problemen wordt bepaald door veranderingen in de structuur van de vraag, die niet alleen merkbaar is wanneer er sprake is van een daling van de export; het huidige probleem wordt bevorderd door het verlies van belangrijke consumenten die verbonden zijn met de restaurantsector en de toeristische sector in het algemeen; een situatie die het bovendien zeer moeilijk maakt om producten van topkwaliteit te verkopen, die de grootste toegevoegde waarde hebben.
Aan de andere kant heeft de verlamming van industriële en dienstverlenende activiteiten, samen met de opsluiting van mensen in hun huis, het bijkomende effect dat de koopkracht van belangrijke sectoren van de bevolking afneemt en dat het verwerkte product aantrekkelijker wordt dan het verse product.
De realiteit manifesteert zich in de prijzen van de groothandelsmarkten, in het midden van het productieseizoen; men kan zien dat de prijzen van populaire basisproducten onder de productiekosten liggen, zoals tomaten, komkommers of pepers.
De problemen die de protesterende telers onder de aandacht wilden brengen, zijn dus nog steeds latent en dienen opgelost te worden. Maar in het licht van de gebeurtenissen en de heersende en te verwachten economische chaos, gaat de toekomst van de tuinbouw, in zijn toenemende omvang, noodzakelijkerwijs door een serieuze structurele hervorming die telers in staat stelt veilig te blijven produceren, maar met de garantie dat hun veranderingen niet worden belemmerd of onmogelijk gemaakt door politiek-institutionele beslissingen of beslissingen van fiscale of interventionistische aard in de marktmechanismen.
Bron: diariodesevilla.es