"Inmiddels ben ik 68, maar plantjes zoeken en deze commercieel aan de praat krijgen, dat zal ik altijd blijven doen", zegt Rob Baan van Koppert Cress in het Financieele Dagblad. Hij wordt gevraagd naar de vanilleteelt in een artikel waarin ook wasabi en kiwi's van Nederlandse bodem besproken worden. Ook Sander van Kampen van Dutch Wasabi komt aan het woord, net als Djûke Smith-van der Maat van Nieuw Slagmaat.
Voordat de vanilleteelt bij de experimenterende teler lukte, gingen er heel wat jaren overheen. "In de experimentele hoek van een van onze kassen had ik al heel lang een vanilleplant staan, maar ik sprak geen "vanilliaans": de plant en ik snapten elkaar niet. Toen ik 'm liet groeien in plaats van te snoeien, kwam er een bloem en daarna een peul aan. Toen dacht ik: 'halleluja, het kan iets worden.' Samen met een andere tuinder, die in de snijorchideeën zit, begon ik vanille te kweken in een proeftuin."
Rob hoort vaker mensen in de tuinbouwsector zeggen dat ze vanille gaan kweken, maar hij benadrukt dat het niet zo eenvoudig is. "Dan zeg ik: 'Succes, want de eerste duizend dagen verdien je niets.' Het is een lange slungel van een klimmende orchidee, die pas na drie jaar gaat bloeien. De kosten die je maakt om de plant in leven te houden, moet je later weer inhalen. Dat komt nu langzaam terug."
Sander vertelt in de krant inmiddels teruggeschaald te zijn van 3000 vierkante meter naar 700 vierkante meter. 3000 meter bleek te groot. Het ging 'helemaal mis.' "Het was te groot, waardoor we de tripsplaag niet onder controle kregen, die een virus overbrachten. Nu telen we op 700 vierkante meter. Ik denk dat we op de goede weg zijn, maar we zijn er nog niet. Tot nu toe kost het telen van wasabi mij alleen nog maar geld en de kwaliteit is nog niet zoals ik het wil. Er zijn nog te veel verschillen in kleur en smaak met het spul dat uit Japan komt."
Bron: FD (€)