In Primeur nummer 3 van 3 augustus 1990 een reportage over de Rotterdamse Citrusveiling. Mét veel foto's!
Rotterdamse Citrusveiling, de enige overgebleven Europese veiling van uitsluitend importfruit
Na de sluitingen van de importfruitveilingen te Antwerpen en Hamburg enige jaren geleden, rijst als vanzelf de vraag hoe het komt dat de Rotterdamse Citrusveiling, in het buitenland beter bekend als de Rotterdam Fruit Exchange, nog wél bestaansrecht heeft en zelfs kan bogen op een omzet, die vorig jaar de recordhoogte van 750 miljoen Nederlandse guldens haalde?
We hadden een gesprek met de heer T. Doesburg van Velleman en Tas, één van de vijf importbedrijven, die twee maal in de week hun goederen op de Rotterdamse Citrusveiling aanbieden. "Het probleem, zowel in Antwerpen als in Hamburg was, dat er twee verkoopsystemen door elkaar gingen lopen," antwoordt hij op onze vraag. "De importeurs verkochten hun produkten niet uitsluitend op de veiling, maar bevoorraadden ook hun eigen filialen. Het resultaat was, dat de importveilingen in Hamburg en Antwerpen geen echte veilingen meer waren, maar veranderden in verkooppunten voor een aantal grote merken.
Monsterzaal waar aspirant-kopers het aangeboden gamma keuren...
waarna het door de betreffende firma aangeboden wordt....
en kopers hierop een bod uitbrengen.
Hier in Rotterdam hebben we duidelijk gekozen voor het pure veilingsysteem. De vijf importeurs die op de citrusveiling verkopen zijn Jacob v.d. Berg, Jan v.d. Brink, Citronas, Internationale Fruit Maatschappij en Velleman & Tas. Zij zetten praktisch al hun produkten, behalve bananen natuurlijk, hier af. "Alleen naar het buitenland wordt in sommige gevallen direct verkocht. Een andere reden van het succes van de citrusveiling hier, is misschien dat het aandeel van de supermarkten in de afzet van groenten en fruit in Nederland veel kleiner is dan daarbuiten. Zoals bekend streven grootwinkelbedrijven naar relatief vastere prijzen en is het veilingsysteem met zijn realistische prijzen voor hen wat lastiger, omdat ze door het aanbieden van hun artikelen in advertenties en folders reeds enige tijd van tevoren hun verkoopprijzen vaststellen. De AGF-handel is op dit gebied wat flexibeler. Toch is het zo dat de supermarkten zich zowel rechtstreeks als via grossiers voor 50 à 60% bij ons op de citrusveiling bevoorraden."
De heer Doesburg: "Het veilingsysteem voldoet nog steeds uitstekend"
"Systeem voldoet nog steeds"
De Rotterdamse Citrusveiling werd na de Tweede Wereldoorlog opgericht door Velleman & Tas, Citronas en Jan v.d. Brink, naar het model van de Hollandse groenten- en fruitveilingen. Tot op dat moment verliep de verkoop van importfruit vrij chaotisch en ongeorganiseerd. In 1955 werd het huidige pand betrokken. Behalve een flinke uitbreiding van het assortiment en een toename van de omzet, is er sinds 1955 niet zo erg veel veranderd. "Het systeem voldoet nog steeds uitstekend," zegt de heer Doesburg. Per bedrijf wordt er per veildag een catalogus uitgegeven met alle te veilen partijen. Al naar gelang de grootte van het aanbod wordt de veilduur per verkoper verdeeld. Dit gebeurt in twee of meerdere verkooprondes. Om elke importeur gelijke kansen te geven, schuift de volgorde waarin geveild wordt steeds een beurt op. Voor de veiling begint kunnen de kopers monsters van de aangeboden partijen bekijken in de monsterzaal. De verkoop geschiedt per opbod.
De heer Bos van Tricop noteert de prijzen
De Rotterdamse Citrusveiling beschikt niet over een veilingklok. Verkopen worden nog steeds met de hamer afgeslagen. Om eventuele misverstanden te kunnen voorkomen, wordt de hele veiling op geluidsband opgenomen. "De invoering van een klok komt weleens ter sprake en misschien komt die er op den duur ook wel, maar toch zou dat ergens een stukje van de zo eigen sfeer van onze veiling weghalen," meent de heer Doesburg.
Om de veiling voor kopers zo interessant mogelijk te houden, doen de veilende importeurs hun best de verscheidenheid van het aanbod zo groot mogelijk te maken. Behalve het totale assortiment importfruit en exoten is men vanaf het seizoen 1985/86 ook begonnen importgroente aan te bieden. Het voorziet in een behoefte omdat de meeste grossiers zowel in groenten als in fruit handelen. "Het aantal kopers is de laatste jaren numeriek wat teruggelopen," zegt de heer Doesburg. "Maar daar staat tegenover dat de overgebleven bedrijven groter worden en dus meer afnemen, getuige de omzet van het vorig jaar."
Via de Rotterdamse Citrusveiling bieden de reeds genoemde vijf importeurs hun produkten aan. Men zou dus kunnen spreken van een min of meer besloten club. "Toch is het niet ondenkbaar dat er ooit een nieuwe aanvraag binnenkomt, die voor ons aantrekkelijk is en de kracht van de veiling zo zou versterken dat men zou besluiten deze te accepteren." Eens per maand vergaderen de aangesloten leden. Nieuwe kopers, die zich aanmelden, worden eerst gescreend. Alleen gevestigde grossierderijen of grootwinkelbedrijven worden toegelaten. "Hiermee beschermen we onze klanten. We willen voorkomen dat detailhandelaren hier zelf komen kopen," besluit de heer Doesburg.
Bron: Primeur - 5e jaargang - nummer 3 - 3 augustus 1990