In de Verenigde Staten begint dinsdag een staking van tienduizenden havenarbeiders aan de oostkust en Golf van Mexico. De stakingen treffen 55 procent van de Amerikaanse containeroverslag en is de grootste sinds 1977. Voor het Nederlandse bedrijfsleven verlamt dit de import/export en wereldwijde containerbeschikbaarheid.
De International Longshoremen Association (ILA) en de US Maritime Alliance (USMX) onderhandelen al twee jaar over nieuwe arbeidscontracten maar kunnen het niet eens worden over looneisen en arbeidsvoorwaarden rondom automatisering. De ILA vertegenwoordigt 45.000 havenarbeiders aan de Amerikaanse oostkust, 6 van de 10 grootste Amerikaanse havens, en eist een loonstijging van 77 procent over zes jaar en begrenzing van geautomatiseerde terminals. De ILA wil eerst lokale akkoorden, waar het op een aantal plekken muurvast zit, terwijl USMX het master contract wil afronden. De twee partijen zijn in een impasse.
Wat is de impact voor Nederland?
De impact is tweeledig, enerzijds gaat het om de directe effecten voor Nederlandse bedrijven die importeren en exporteren uit/naar de Verenigde Staten, anderzijds is het een verstoring van mondiale containerrotatie die naar gelang de stakingen langer aanhouden wereldwijd negatieve gevolgen creëert.
Naar verwachting exporteert Nederland in oktober rond de vijf miljard euro aan goederen naar de VS, qua waarde wordt iets meer dan de helft daarvan over zee vervoert. De grote meerderheid wordt gaat via de havens aan de oostkust en Golf van Mexico. Een week staken treft dus honderden miljoenen aan Nederlandse exportgoederen. Denk hierbij aan chipmachine onderdelen, bier, kaas, kunststoffen, röntgentoestellen en auto-onderdelen. Deze goederen zullen volgende week nog wel geladen worden in de haven maar bij aankomst vanaf maandagmiddag niet meer gelost, en blijven de schepen voor de kust liggen.
Wat betreft import bedraagt dit in oktober circa zeven miljard euro aan goederen. Belangrijke importproducten uit de VS zijn lasers, medicijnen en optische instrumenten, carrosserieën voor personenauto's en landbouwproducten. Soja-bonen en maïs in het bijzonder worden geoogst in de herfst en nu geëxporteerd naar Europa voor veevoer en de bio-industrie. Alles wat voor het einde van 30 september aan boord staat komt wordt nog vervoerd naar Nederland. Sommige havens hebben hun openingstijden verlengt om in het weekend door te werken om containers weg te werken.
Verstoring containerstromen
Naast de directe effecten voor goederenimporteurs en exporteurs is er ook de impact op mondiale containerstromen. De oostkust havens verwerken wekelijks 550.000 TEU en het aandeel van de totale afstand die wereldwijd door alle containerschepen wordt afgelegd dat wordt toegeschreven aan de vaarroutes gelinkt aan de oostkust havens is 16% (containermijlen). Een stilstand van deze containercirculatie is als een slagader die plots verstopt raakt. Lege containers komen niet op tijd terug naar China om lading op te halen waardoor het containertekort daar prijzen zal opdrijven ook voor bedrijven die vanuit Nederland importeren uit China. Over twee weken komen lege schepen niet meer terug naar Rotterdam om lading mee te nemen.
Tot slot, zal het wegwerken van opgehoopte goederen nog lang voor vertraging zorgen. Amerikaanse havens opereren doorgaans tussen de 10 en 14 uur per dag en geen weekenden. Eén dag staken kost een week om weg te werken, een week zal ruim een maand overlast creëren.
Alternatieven voor de tientallen schepen die op zee onderweg zijn, zijn er haast niet. Canadese havens zoals Halifax en Montreal hebben maar beperkte speling en omvaren naar de westkust duurt drie keer zo lang en is vanwege de Panamakanaalsluizen beperkt tot schepen van 14.000 TEU. Desalniettemin zal men aan de westkust toch vertragingen ervaren door eerder omgeleide ladingstromen.
Wat nu?
Verladers hebben veelal van tevoren lading waar mogelijk omgeleid of zo snel mogelijk van de terminal aan de oostkust gehaald. Nu de stakingen zijn ingegaan is er weinig meer te doen behalve voor bepaalde productsoorten gebruik te maken van luchtvracht.
De Biden-regering kan een staking afbreken en een 80-dagen afkoelperiode uitroepen middels de Taft-Harley Act, als geredeneerd wordt dat het vitale belangen bedreigt. Men zit vanwege de verkiezingen echter in een spagaat tussen economische stabiliteit en de profilering als vakbondsvriendelijk cruciaal met name in de Midwest staten. Voor alsnog zal het een kwestie zijn van afwachten en kijken wie als eerste toegeeft.
Bron: evofenedex