Meer dan 10 nieuwe EU-wetten voor de digitale economie zijn van kracht of komen eraan. Die verbeteren concurrentie en consumentenbescherming op terreinen als digitale platforms, kunstmatige intelligentie, productveiligheid en data. Al deze regels bij elkaar kunnen echter ook onsamenhangend of overlappend zijn en zo onnodig mkb-ondernemers belemmeren. Minister Dirk Beljaarts (Economische Zaken) heeft vandaag bij de EU Telecomraad in Brussel met België, Duitsland, Estland, Finland, Griekenland, Ierland, Slowakije en Zweden de Europese Commissie opgeroepen om dit aan te pakken.
De EU-ministers verantwoordelijk voor economie hebben in november met elkaar afgesproken dat een vermindering van de regeldruk met 25% een doel is voor de nieuwe Europese Commissie. Nederland onderschrijft daarom het initiatief van de nieuwe EU-commissaris Henna Virkkunen om te analyseren hoe de (nieuwe) digitale wetgeving werkt voor het mkb en of voldoende rekening is gehouden met de behoeften en beperkingen van het mkb. Wat Nederland betreft het liefst binnen de 1e 100 dagen.
Minister Dirk Beljaarts (Economische Zaken): "Er is sprake van een grote vernieuwing op de EU digitale interne markt. Die is van belang om ondernemers van klein tot groot groeikansen te geven, eerlijke concurrentie te bevorderen en consumenten beter te beschermen. Nu deze regels zijn ingevoerd of aanstaande zijn, is het goed om na te gaan of ze in de praktijk hun doel bereiken."
"Mkb'ers die digitaal ondernemen weten bijvoorbeeld nu vaak niet waar ze moeten beginnen en hebben geen juridische capaciteit. Dus hoe weet je welke wet voor jou geldt en wat dat betekent? Of hier sterke regeldruk uit voort komt, is precies datgene wat in kaart moet komen. En als er inconsistenties of overlap zijn in (juridische) teksten, dan kunnen die worden aangepakt op EU-niveau."
De 9 EU-lidstaten waaronder Nederland roepen de Europese Commissie op om gerichte paneldiscussies te organiseren met digitale mkb'ers om dit te verbeteren. Maar ook om juridische voorbeelden te verzamelen van definities van veelgebruikte woorden in de digitale EU-wetgeving die conflicteren. Zoals 'platform', 'data' en 'systeemrisico'. En AI-taalmodellen in te zetten om in die regelgeving te kijken naar kansen voor samenvoeging en vereenvoudiging.
Voorbeeld: Nederlands cybersecuritybedrijf
Een willekeurige Nederlandse cybersecurityondernemer past steeds meer kunstmatige intelligentie (AI) – die ze zelf ontwikkelen – toe in hun product en verkoopt dit aan telecombedrijven, banken en aan de overheid in de EU. Hierdoor hebben ze tussen nu en een paar jaar te maken met de regels voor privacybescherming, AI, cyberveiligheid en data maar ook de sectorale regels die gelden voor de klant.
Bron: Rijksoverheid