Wat ooit een exotische nieuwkomer was, is vandaag een vaste waarde geworden op het bord van sporters en in 'gezonde' recepten op sociale media: de vraag naar zoete aardappelen blijft maar stijgen. Hoewel de Franse markt nog steeds sterk afhankelijk is van import, besloot Fruidor Terroirs tien jaar geleden het anders aan te pakken. Samen met twee telers uit Zuidwest-Frankrijk zetten ze in op lokale teelt. Inmiddels is de zoete aardappel van Franse bodem zelfs opgenomen in de Filière Qualité Carrefour (FQC), het kwaliteitslabel van supermarktketen Carrefour. Stéphane Hoffmann, commercieel directeur bij Fruidor Terroirs, licht de kansen en uitdagingen toe van deze opkomende keten. 
© Fruidor Terroirs
© Fruidor Terroirs
1.400 ton verwacht volgend seizoen
De eerste Franse zoete aardappelen van Fruidor Terroirs werden in 2015 geoogst op het land van twee partners: Benoît Labouille en Antoine Proffit. "Destijds kwamen alle zoete aardappelen op de Franse markt uit het buitenland. Dat kon beter, vonden wij", aldus Hoffmann. Er volgden proeven om geschikte rassen te vinden voor de zandgronden van de Landes, gecombineerd met technische begeleiding en kennisopbouw over onder andere handmatige aanplant, onkruidbeheer, curing, oogst en verpakking. "Om op te kunnen schalen, hebben we gaandeweg delen van het proces gemechaniseerd en efficiënter ingericht."
Het hoofdras is Beauregard (rechts), herkenbaar aan het oranje vruchtvlees. Tegelijk worden er proeven gedaan met andere kleurvarianten, vooral voor de horeca.
Wat begon als een kleinschalig experiment, is inmiddels uitgegroeid tot een teelt van 60 hectare, met voor het komende seizoen een verwachte oogst van 1.400 ton.
Fruidor Terroirs wil meer dan alleen telen, het bedrijf werkt actief aan de opbouw van een volwaardige Franse keten. "De meeste Franse zoete aardappeltelers verkopen nog direct aan de consument. Dat is mooi, maar als we echt volume willen draaien, moeten we ook richting supermarkten", zegt Hoffmann.
Concurrentie uit Egypte zet druk op Franse telers 
© Fruidor TerroirsDe samenwerking met Carrefour en de toetreding tot de FQC ziet Hoffmann als een belangrijke erkenning. "Het label zet niet alleen het product in de kijker, maar ook het vakmanschap van de telers. Het helpt ons de Franse herkomst beter te positioneren tegenover buitenlandse concurrentie."
En die concurrentie is stevig. De Franse zoete aardappel krijgt het zwaar te verduren, vooral door lageprijzenimport uit de VS, Spanje en in toenemende mate Egypte. "Vorig jaar voerden veel ketens promotie op Egyptische waar, precies op het moment dat onze binnenlandse oogst op de markt kwam. Maar onze kostprijs ligt veel hoger dan die van geïmporteerde waar: wij zitten op een consumentenprijs van €2,50 tot €2,90 per kilo, terwijl Egyptische zoete aardappelen soms voor nog geen euro de winkel uitgaan. En hun hectare-opbrengst ligt ook nog eens twee tot drie keer hoger."
Als de Franse sector wil overleven, is communicatie met de consument volgens Hoffmann cruciaal. "De FQC helpt om onze meerwaarde uit te dragen: lokaal geteeld, met aandacht voor duurzaamheid."
© Fruidor Terroirs
Teler Benoît Labouille en Stéphane Hoffmann, sales manager bij Fruidor Terroirs
Stabielere teelt en waardering voor reststromen
Het voornaamste doel op korte termijn is doorgroeien in volume. In 2026 sluit een derde teler zich aan bij het initiatief. "We willen de teeltkosten onder controle houden, het rendement per hectare verhogen en tegelijk zorgen dat telers een eerlijke prijs krijgen, zodat de sector toekomstbestendig blijft."
Er wordt ook gekeken naar verlenging van het seizoen, dat nu loopt van eind augustus tot eind april. "Maar dat moet financieel wel haalbaar blijven. De hoge energieprijzen maken opslag namelijk steeds duurder."
Een ander aandachtspunt is de beschikbaarheid van plantgoed. "Zoete aardappel is van oorsprong een tropisch gewas, dus je kunt het pootgoed niet overal kweken. Momenteel komt het vooral uit Zuid-Europa en Noord-Afrika, maar ook daar speelt klimaatproblematiek en vallen leveranciers weg." Fruidor Terroirs onderzoekt daarom alternatieve leveranciers.
Tot slot is er nog de uitdaging van reststromen. "Bij zoete aardappel is het aandeel uitvallers vrij groot. Daarom moeten we inzetten op rendabele industriële afzetkanalen om ook die stromen goed te kunnen benutten."